Oysa ne Türkiye’nin ne de ABD’nin derdinin Kürtlere hamilik olmadığını herkes biliyor. Türkiye’nin hamilik rolünün çerçevesini oluşturan İmralı sürecine neden ihtiyaç duyduğunu bizzat Başbakan Ahmet Davutoğlu açıkladı. 24 Ekim 2014 tarihli Milliyet gazetesinde Şebnem Hoşgör imzasıyla çıkan habere göre Davutoğlu, “Çözüm süreci yarım kalırsa o bölgeyi yönetemez hale geliriz” dedi. Dolayısıyla, Türkiye bırakın Kürtlere hamilik yapmayı, kendi egemenlik sınırları içinde otoritesini tesis edecek durumda bile değil. Hal böyle olunca ya zor kullanacak , ki bu kadim refleks 6-8 Ekim olaylarının paniğiyle devreye girdiğinde doğabilecek muhtemel sonuçlar herkesin gözünü korkuttu; ya da rıza arayacak, ki bu rızayı PKK’nin desteği olmaksızın sağlamak mümkün görünmüyor. Zira, AKP’nin bölgedeki seçim başarılarına rağmen mümkün olamayacağı anlaşıldığından İmralı süreci devletin bekasının teminatı haline geldi.  
Diğer yandan, ABD’nin de bugüne kadar olduğu gibi bundan sonra da Kürtlere hamilik motivasyonuyla hareket etmeyeceğini herkes biliyor. Son tahlilde, ABD politikalarını belirleyen kendi çıkarlarıdır. Bu çıkarlar da bugün itibariyle, ABD’nin küresel bir güç olarak zayıflayan düzenleyici rolünü tahkim etmesini gerektiriyor. Bu bağlamda, Ortadoğu’da yeni bir düzen kurma yeteneği ve kapasitesi ortaya konulamamışken, mevcudu hızla yıkan IŞİD’in varlığının en azından sınırlandırılması bir öncelik olarak beliriyor.

Piyasaya yeni çıkan bir hareketin konuştuğu dil, yalnızca onun gönlünden geçen sözlerden oluşmaz. Yani yeni aktör kendi dilini kurarken tam özgür değildir. Piyasadaki bazı ifadeler ona dikte edilmiştir, bunları alıp tekrarlar. Ve çoğu kez bu dayatmanın farkına bile varmadan yapar bu tekrarlamayı. Piyasadaki bazı ifadeler deyim yerindeyse serbesttir, herkes gibi o da bunları alır ve kendi amacına uygun bir düzen içinde kullanır. Bazı ifadeleri ise başkalarından borç alıp kendi amaçlarına uyarlayarak kullanmaya çalışır. Alandaki bir aktörün dilindeki hangi ifadelerin yeni, hangilerinin dikte edilmiş, hangilerinin serbest ve hangilerinin ödünç alınıp değiştirilmiş ifadeler olduğunu anlamak için bütün bu ifadeleri kendi bağlamlarının içine yerleştiren bir diskur analizi yapmak gerekir.  Söz konusu ifadelerin alıcılarla olan ilişkisi de bu analizin bir parçasını oluşturur.