Kürtlerin ölüm tehditlerine rağmen oy verdikleri HDP, o sırada “kongrede eğlence” havalarındaydı. “Bayrağa tapınmada Kamer Genç yalnız değildir” denircesine, hiç bir yasal zorunluluk olmadığı halde, kongre salonunun orta duvarında Türk bayrağı asılıydı. Biraz ötede Atatürk posteri…
Oysa can almak, yakıp, yıkmak için köy, kasaba ve şehir yollarına çıkan araçlar da bayraklıydı. Bayrak bir bez parçasıydı.
Ruhu, atağa geçen canı, tetik çeken eli, yok eden kolu yok, ama yine Kürtler için, korkunun kendisiydi. Katiller, onu havada sallayarak evlatları, sevdiklerini katle geliyorlardı.
1978’de Maraş’ta, Çorum ve Sivas Kürtlerinin kapısına bayraklanarak dayanmışlardı.
En son 6-7 Ekim 2014 ve 7-8 Eylül 2015 tarihlerinde, Türk şehir ve kasabalarında yaşayan Kürtlerin mahalleleri, evleri, cadde boylarındaki iş yerlerini bayraklarını dalgalandırarak saldırmış, cinayetler işlemiş, talandan sonra ortalığı ateşe vermişlerdi.
 HDP, Kürtlere “buyur yüz sür ve bu bayrağı sev” gösterisi yaparken, Türk güçleri, Cizre’de, bayrak sallayıp sloganlar atarak, Arif Nihat Asyadan ırkçı şiirler söyleyerek zaferlerini kutluyorlardı.
Onların zaferi, karşı tarafın göz yaşıydı…
Kimse bize palavra satmaya kalkışmasın, tek tek ismi sayılacak kadar olan aydınlar hariç, Kürtler, HDP’nin tek oy kaynağıdır. Öyle palavra atıldığı gibi varoşlardan merkeze akan Kürt dostu oy yoktur. Anketler ortadır ki, o oylar AKP ve MHP’nin güç odağıdır.

Aslında KYB ve Goran hiçbir zaman bağımsızlığı açıkça reddetmedi, fakat KDP’nin bu yönde ortaya koyduğu çabaların önünü kesmek için de ellerinden geleni yaptılar. Hatta bu siyasi rekabetin ölçüsü zaman zaman o kadar kaçtı ki, KYB içinde dahi bir bölünmeye varacak görüş ayrılıklar doğdu. Bu görüş ayrılıklarını ifade etmeyi kolaylaştırıcı KYB Hewler, KYB Süleymaniye tanımlamaları ortaya çıktı. En genel biçimiyle, KYB Hewler grubu KBY’nin birliği ve siyasi istikrarını önceleyen bir tutum benimserken, KYB Süleymani grubu gerekirse KBY’den ayrı ya da doğrudan Bağdat’a bağlı bir siyasi eğilimi temsil eder hale geldi. Bu arada Goran, Kürdistan Parlamentosu’nun ikinci büyük partisi ve hükümet ortağı olmasına rağmen, en son Ekim 2015’te Süleymaniye ve Germiyan’da patlak veren protesto olaylarına destek vererek, KDP lideri Mesud Barzani’ye karşı bir önlem alması için Bağdat’a çağrı yaptı.