40 milyonluk nüfusu olan bir milletin 40 tane bağımsızlıkçı siyasetçi ve aydından, bağımsızlıkçı bir siyasi hareketten yoksun olması üzüntü ve utanç verici bir durumdur. Bu acınacak duruma rağmen Kürdistan’ı bekleyen geleceğin Bağımsız Birleşik Kürdistan olduğunu düşünüyorum. Birinci Dünya Savaşı sonrasında kurulan ve İkinci Dünya Savaşı sonrasında güncellenen Dünya Devletler sisteminin çöktüğü günümüz dünyasında Kürd milleti de devletleşerek dünya devletler sisteminin eşit haklıbir üyesi olmalıdır, olacaktır. Ulus-devlet dönemi geçmiştir deyip Kürdistan’ın bağımsızlığına karşı çıkanlar, Kürdistan’ın devletsiz olmadığını bir yerine 4 ayrı kolonyalist devlet tarafından yönetildiği gerçeğini gizlemeye hizmet etmektedirler.

[Read the rest of this article...]

Paris katliamını sadece İmralı görüşmeleri üzerinden okumak yanlıştır. Bu katliamı İmralı sürecini sabote etmek ‘barış sürecini’ sabote etmek isteyenlerin yaptığını söylemek ise tam bir manipülasyondur. Bu manipülasyonla İmralı görüşmelerinin içeriğine ya da biçimine itiraz edenlerin üzerinde adeta bir terör estirilmektedir.

[Read the rest of this article...]

Bense onu annesinin etnik kökeninden söz etmek için 70 yaşını aşmayı ve ölümün nefesini ensesinde hissetmeyi beklemesiyle hatırlayacağım. Bir tv programında annesinin 'Kürd' olduğunu söylemeyi niye bu kadar geciktirdiği sorulunca verdiği şu yanıtıyla hatırlayacağım kendisini: "ben de hazır değildim bunu açıklamaya"!

[Read the rest of this article...]

Kürdistan’ın Güney parçasının bağımsız bir devlet olmasını her Kürdistanlı yurtsever, yüreğinin bir parçasının bağımsızlığı olarak görüp desteklemelidir. Burada sorun yoktur bence, bunun için Güneylilerin istemesi de gerekli değildir. Yurdumuzun herhangi bir parçasının bağımsızlığını Bağımsız Birleşik Kürdistan mücadelemizin bir mevzisi olarak görmeliyiz. Kürdistan’ın diğer parçalarının bağımsızlığına ipotek koyan bir denklemden uzak durulması için uyarmak görevimizi unutmadan. Buna hazır olmak kurumsal bir iştir ve bu kurum da Kürdistan Ulusal Kongresi’dir. Bu nedenle de Hewlêr’de yapılması düşünülen toplantı ya da konferans bir an önce Türk açılımının uzantısı olmaktan çıkarılarak, “Ulusal Kongre” hedefinde kotarılmalıdır.

[Read the rest of this article...]

İki şeyden söz edebiliriz. Bir “Kürtlerin hakları nedir?”. İkincisi ise “Ben ne istiyorum?”. Kürtlerin hakları dediğimiz zaman sınır konusunu tartışmamız lazım. Türkiye’nin doğusundaki resmi sınırları, Türkleri hiçbir milletten ayıran sınırlar değildir. Gerek Suriye sınırı, gerek Irak sınırı gerekse İran sınırı. Sınırın bu tarafında Türkler sınırın diğer tarafında Acemler, Araplar yaşamıyor. Sınırın her iki tarafında da Kürtler yaşıyor. Bu sınırlar meşru değildir. İşgalci ve kolonyalist sınırlardır. Ve hiçbir meşruiyeti yoktur. Bu sınırlar insanlığa karşı işlenmiş suçlardır. Siz Nusaybin ile Kamışlı’yı, Zaho ile Silopi’yi, Duhok ile Hakkari’yi, Urmiye ile Van’ı farklı devletin sınırları içerisinde tutuyorsanız, ve bunu zorla yapıyorsanız ve bu sınırları zorla koruyorsanız, her iki tarafı dört ayrı devlette silahlı güçleri ile koruyorsanız, sonuç olarak da bir ulusu parçalıyorsanız bu sınırlar da, bunlar da insanlığa karşı işlenen suçlardır. Gayri meşrudur ve kolonyalisttir. Dolayısıyla şunu söylemek isterim, Kürdistanın bağımsızlığı ve birliği, Kürt halkının sosyal, siyasal ve insani hakkıdır. Bu hakka eşitlikçi, özgürlükçü kalınarak itiraz edilemez. Bu hakka itiraz eden her kimse, niyeti ne olursa olsun insanlığa karşı suç işlemektedir. Kürtler ne istiyorlar meselesinde tutumum budur. Bu meselenin nihai çözümünün bağımsız birleşik Kürdistan’dan geçtiğini düşünüyorum. Kürtler devletleşmeden, kendi ülkelerini kurmadan, kendi kendilerini yönetmeden bu meselenin çözülemeyeceğini düşünüyorum

[Read the rest of this article...]